ΔΗΜΟΣΑΡH
Η ονομασία Δημοσάρης είναι βυζαντινό τοπωνύμιο.Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για το πως δόθηκε αυτό το όνομα στην περιοχή. Κατά μία εκδοχή, προέρχεται από το Δημοσάριος, που σημαίνει«αυτός που εκμεταλλεύεται δημόσιο κτήμα» πιθανώς κτήμα που βρισκόταν στις πηγές ή όχθες του ποταμού.
Το φαράγγι του Δημοσάρη μπορεί να χωριστεί σε δύο τμήματα, πάνω και κάτω από το χωριό των Λενοσαίων. Το φαράγγι πάνω από τους Λενοσαίους είναι απότομο και άγριο. Από το χωριό των Λενοσαίων ως τη θάλασσα γίνεται μια στενή κοιλάδα. Στην ανατολική πλευρά του ρέματος,υπάρχουν διάσπαρτοιοι μικροί συνοικισμοί του Καλλιανού.Το μονοπάτι του φαραγγιού αποτελούσε έναν από τους κυριότερους διαδρόμους επικοινωνίας της νότιας Εύβοιας. Συνέδεε επίσης την περιοχή του Καλλιανού και του Καβοντόρου με την Κάρυστο. Το λιθόστρωτο μονοπάτι και τα υπολειμματα του καλντεριμιού είναι μεσαιωνικά ή και παλιότερα. Πιθανόν επίσης να συνδέεται με την εξόρυξη μεταλλευμάτων στην περιοχή του Καλλιανού. Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις οτι η περιοχή ήταν μεταλλορυχικό κέντρο την αρχαϊκή και κλασσική περίοδο.
Το φαράγγι του ΔΗΜΟΣΑΡΗ είναι ένα από τα «μοναδικού φυσικού κάλλους» τοπία της χώρας μας. Ξεκινά από τις πηγές του ποταμού Δημοσάρη , που βρίσκονται στην επιβλητική κορυφή του Γιούδα (1386 m ), στην καρδιά της Όχης και μετά από 10 km (3,5 ώρες πορεία)τερματίζει στην παραλία «Καλλιανού», στο Αιγαίο. Ένα παραδοσιακό μονοπάτι, εν μέρει λιθόστρωτο, διασχίζει το φαράγγι, περνάει μέσα από το χωριό Λενοσαίοι δίπλα πάντα στον ποταμό Δημοσάρη, που σκιάζεται από πανύψηλα πλατάνια,αραιούς και καστανιές. Παντού σχεδόν συναντάς βρύσες και μικρές λίμνες, σε ένα τοπίο καταπράσινο και επιβλητικό, με μεγάλη ποικιλία βλάστησης και σπάνια αγριολούλουδα. Δεκάδες είδη πουλιών φωλιάζουν μέσα στο φαράγγι. Πολλά από αυτά είναι σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση. Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρεψαν το βουνό της Όχης. Κατά την μυθολογία η ένωση της Ήρας και του Δία έλαβε χώρα στην κορυφή της Όχης, από την οποία το βουνό πήρε το όνομα του («ΟΧΕΙΑ»= ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ - ΜΙΞΗ).
Ενα αρχαίο κτίσμα μοναδικής και ιδιόμορφης αρχιτεκτονικής, το «ΔΡΑΚΟΣΠΙΤΟ», που πιθανόν να ήταν ο Ναός της Ήρας μαρτυρά ότι ο τόπος αυτός ήταν ιερός. Το κτίσμα αυτό αποτελεί ένα από τα πιο πρώϊμα (1000 π.χ) δείγματα αρχιτεκτονικής στη χώρα μας και πήρε το όνομά του από τους ντόπιους χάρη στις τεράστιες πέτρες -βάρους πολλών τόννων η κάθε μία - με τις οποίες είναι κτισμένο.